Aktualności

W ramach akcji SU uczniowie naszej szkoły włączyli się w akcję na Facebooku i nadesłali zdjęcia z symbolami andrzejkowymi, by choć przez chwilę poczuć klimat tego magicznego wieczoru. Powstał z tego krótki filmik:) 

Uczniowie z klas 4a i 6a, pod opieką p. R. Szymeckiej, przystąpili w tym roku szkolnym do projektu edukacyjnego  „Młodzi listy piszą!”. Tak jak w ubiegłym roku  piszą listy do swoich kolegów z odległych zakątków Polski. Dzieci z klasy czwartej do kolegów z Bytomia, z kolei uczniowie z klasy szóstej do poznanych w ubiegłym roku z Sokołowa Małopolskiego. Pierwsze listy już poszły. Czekamy na ciąg dalszy… po powrocie do szkoły.

Uczniowie z klasy 4a Szkoły Podstawowej w Zelgnie przystąpili do ogólnopolskiego projektu BohaterON w Twojej szkole. Stworzyli wspólnie album, w którym znalazły się  listy, pozdrowienia, rysunki i plakaty do żyjących Powstańców Warszawskich. Dla wielu uczniów było to pierwsze zetknięcie się z tym wydarzeniem historycznym. Dzieci obejrzały film „Miasto ruin”, po czym przystąpiły do rysowania  zrujnowanej stolicy, plakatów „Nigdy więcej wojny!”. Później uczniowie obejrzeli biogramy powstańców, poznali ich pseudonimy, wizerunki – efektem tych działań były kartki i listy do powstańców. Ustalili, że każdy powstaniec – to BOHATER, więc nie personalizowali kartek i listów. Następnie wspólnie dokonali wyboru najpiękniejszych prac i umieścili je w albumie. Uczniów wspierały panie: B. Niedziałkowska i R. Szymecka.

W zeszłym roku Weronika Lada zdobyła II miejsce w konkursie "Kreujemy świat baśni". Z względu na pandemię nagroda trafiła do naszej uczennicy dopiero teraz. A że zbliżają się święta, moze warto przypomnieć sobie baśniową opowieść Weroniki...

                                             „W przyjaźni siła”

Niezbyt dawno, ale za górami i za lasami, żyły dwie dziewczynki: Weronika i Julka. Były one najlepszymi przyjaciółkami.

            Pewnego dnia Julka zadzwoniła do Weroniki i krzyknęła:

- Weronika, szybko przyjeżdżaj!

 Podniecona przyjaciółka natychmiast u niej się zjawiła . Julka pokazała jej skrzynię podpisaną ich imionami.

- Super, prezent dla nas! – ucieszyła się Weronika.

- No, nie wiem, nie ma nadawcy, a do naszych urodzin jeszcze dużo czasu – odparła Julka.

            Mimo obaw dziewczyny otworzyły skrzynię, na dnie której leżała mała kartka o treści:

„Witajcie dziewczynki! Wiem, że jesteście przyjaciółkami i  wszystko robicie razem. Od dawna szukałm takich przyjaciółek. Proszę, wypowiedzcie te słowa:

Przyjaźń to miłość.

Przyjaźń ulecza.

Przyjaźń to magia.

Przyjaciółko przybywaj!”

Choć list wydał się dziewczynom bardzo dziwny, wypowiedziały zaklęcie z kartki.

            Natychmiast pojawiła się dziwna postać. Miała fioletowo - różowe włosy, niebiesko - granatową sukienkę i … adidasy.

- Czy wy, to Julka i Weronika? – usłyszały.

- Tak – odparły dziewczyny – a ty jak się nazywasz?

- Oj, przepraszam, nie przedstawiłam się, jestem Przyjaciółka – ze wstydem odparła.

- Nic się nie stało. Co ty tu robisz? – odrzekły.

- Ja – zaśmiała się i powiedziała – mam dla was zadanie. Musicie pokonać  Królową Złości. Jesteście najlepszymi przyjaciółkami, więc powinnyście dać sobie radę. Proszę, to mapa . Na razie was żegnam. Do zobaczenia!

            Przyjaciółka zniknęła, a zdziwione koleżanki zaczęły iść drogą, którą  wskazała mapa. Nagle natknęły się na  przeszkodę – rzekę. Sprawnie zbudowały tratwę  i pokonały rzekę. Zaskoczone własnymi umiejętnościami spojrzały na siebie z niedowierzaniem. Wówczas  ponownie pojawiła się Przyjaciółka i … dała im jedzenie.

- Wow, lepiej gotujesz niż moja mama! – zachwyciła się Weronika.

- Dziękuję. Jestem pod wrażeniem!   Szybko pokonałyście pierwszy etap podróży – radośnie krzyknęła Przyjaciółka i ponownie zniknęła.

            Zaraz po dotarciu do brzegu dziewczyny musiały pokonać dziwny tor przeszkód. Szybko uporały się z tym zadaniem.  Zdziwione przyjaciółki krzyknęły:

- W przyjaźni siła!

 Po dwóch kilometrach pieszej wędrówki dotarły do zamku, przed którym czekała już na nich Przyjaciółka.

- Bardzo szybko dotarłyście, brawo! Teraz zniszczcie Królową Złości. Pomoże wam w tym moja siostra Oddanie – szepnęła i zniknęła.

- Cześć, jestem Oddanie, bliźniacza siostra Przyjaźni. A wy to Weronika i Julka? – powiedziała istota.

- Tak – odpowiedziały dziewczyny.

Zobaczyły, że Oddanie różni się  od Przyjaźni tylko obuwiem. Ta miała na stopach szpilki.

- Pomogę wam w pokonaniu Królowej Złości. Teraz zaprowadzę was do tylnych drzwi. Wejdziecie do środka, a ja w tym czasie zapukam do głównych, aby odwrócić uwagę królowej. Proszę, to są dla was zegarki. Dzięki nim będziemy się porozumiewać.

- Dobry pomysł! – rzekła Julka – co mamy robić dalej?

- Czas pokaże. Ruszajcie za mną.

Dotarły do drzwi i Oddanie zniknęła. Dziewczynki cicho weszły do środka. Nagle zadzwoniły ich zegarki i wyświetlił się napis: „Droga wolna.  Bądźcie cicho.”

- Hm, co teraz? -  szepnęła Weronika.

- Więcej problemów z Oddaniem niż pożytku. Przyjaciółko, wracaj! – krzyknęła Julka.

- Cicho bądź, zaraz nas złapie królowa! – odpowiedziała Werka.

- Jeśli jesteś taka mądra, to powiedz, gdzie jesteśmy i gdzie się ukryjemy?

- Ja się ukryję w zbroi, a ty?

- Nie! Ja się ukryję w zbroi!

Dziewczyny zaczęły się kłócić i nawet nie zauważyły, że pojawiła się  Królowa Złości i zaczęła się z nich śmiać. Niespodziewanie  z zegarka Julki wyskoczyła Oddanie. Niestety, nie zdążyła nic powiedzieć, bo królowa kazała swoim strażnikom uwięzić dziewczyny w lochu. Oddanie napisała do przyjaciółek: „Nie kłóćcie się, bo Królowej daje to moc. Po prostu bądźcie SOBĄ.  Dacie radę.”

 Dziewczyny wpadły na pomysł, aby powiedzieć królowej coś miłego.

- Królowo, ale masz ładną cerę – powiedziała Weronika.

Julka dodała: - Co tam cera, zobacz, jaki ma ładny nos!

Po tych słowach królowa zaczęła rozpadać  się na małe kawałki. Wtedy  pojawiły się siostry : Oddanie i Przyjaźń. Były zachwycone tym, co zobaczyły. A zobaczyły dobre przyjaciółki, które umiały pohamować złe emocje. Pokonały tym Królową Złości.

Wówczas Przyjaźń i Oddanie podziękowały dziewczynom  za pomoc w odzyskaniu zamku . W nagrodę mogły  zatrzymać niezwykłe zegarki.

              Weronika obudziła się . Leżała we własnym  łóżku. Tuż obok stało biuro i paliła się nocna lampka. Dziewczynka długo nad czymś się zastanawiała.  Czy to wszystko było tylko snem?  

Odruchowo  spojrzała na rękę i zobaczyła zegarek. Odczytała  wiadomość od Julki.

„Czy to był sen?”                               

 Szybko  odpisała: „Nie,  moja NBFF.”

25.11.2020r. nasze przedszkolaki z grup  0 a,b,c uczestniczyły w obchodach Światowego Dnia Pluszowego Misia. W tym roku,wyjątkowo, przedszkolaki nie przyniosły pluszowych przytulasków ze względów epidemiologicznych. Jednak nie przeszkodziło to nam we wspólnej zabawie, którą poprowadziła dla wszystkich dzieci z grup przedszkolnych Pani Beatka z naszej szkolnej biblioteki, przyjaciółka wszystkich dzieci i misiów. Dzieci bawiły się przy piosenkach, tańczyły, rozwiązywały zagadki, uczestniczyły w grze Memory, wykonywały prace plastyczno- techniczne. W przyszłym roku na pewno zaprosimy do przedszkola wszystkie najukochańsze misie, misiaczki, miśki, małe i duże, białe i brązowe i wspólnie się będziemy bawić i uczyć, bo...czy to jutro, czy to dziś wszystkim jest potrzebny miś.

16 listopada obchodzony był Międzynarodowy Dzień Tolerancji.

Z inicjatywy Samorządu Uczniowskiego działającego przy naszej szkole, uczniowie przez ubiegły tydzień nadsyłali zdjęcia, rysunki, wierszyki o życzliwej i tolerancyjnej tematyce. Zapraszamy do obejrzenia krótkiego filmiku utworzonego z dostarczonych materiałów.

Op.Sam.Ucz.

R.Szymecka/M.Rosiński

Dziś, w ramach obchodów 60-lecia szkoły, wywiad z panią Edytą Kozłowską, absolwentką Szkoły w Zelgnie, a prywatnie ciocią naszej uczennicy, Natalii Wróblewskiej.
Wywiad Natalii zajął I miejsce w konkursie na najlepsze wspomnienia związane z naszą placówką.

Wywiad z moją ciocią Edytą Kozłowską, która uczęszczała do Szkoły Podstawowej w Zelgnie w latach 1977–1985.

Ciociu, wiem, że byłaś również uczennicą mojej szkoły! Czy mogłabyś mi udzielić krótkiego wywiadu na temat Twoich szkolnych wspomnień? Jestem bardzo ciekawa, jak dawniej wyglądała nauka w mojej szkole?

Oczywiście Natalko. Chętnie odpowiem na Twoje pytania.

W jakich latach uczęszczałaś do szkoły w Zelgnie?

 Byłam uczennicą tej szkoły w latach 1977–1985. Były to trudne czasy, panował wtedy ustrój komunistyczny. Był to czas przełomowy dla naszej ojczyzny. Powstanie „Solidarności”, stan wojenny, panował kryzys gospodarczy.

Czy w związku z tym masz jakieś smutne wspomnienia?

Wręcz przeciwnie. Nie dostrzegaliśmy tego, nie znaliśmy innego życia. Zdarzały się oczywiście sytuacje, w których niechętnie braliśmy udział. Uczestniczyliśmy w obowiązkowych czynach społecznych. Najbardziej utkwiło mi w pamięci zbieranie stonki ziemniaczanej na polach tutejszego PGR-u. Wszyscy również obowiązkowo uczestniczyliśmy w pochodach pierwszomajowych.

Ja dojeżdżam do szkoły szkolnym autobusem, a jak było w Twoim przypadku?

Ja miałam szczęście, ponieważ jak rozpoczęłam naukę w pierwszej klasie, to dzieci zaczął dowozić autobus szkolny. Poprzednio trzeba było chodzić pieszo. Pamiętam, że ten autobus był w kolorze niebieskim, nazywaliśmy go „ogórkiem”. Pamiętam również kierowcę, pana Olszewskiego, który był dla nas bardzo miły.

 Pamiętasz, jak nazywała się Twoja wychowawczyni?

Oczywiście. Moją pierwszą wychowawczynią była pani Skowrońska. Później pamiętam, że moją wychowawczynią była pani Krystyna Czerwińska, a następnie pani Michalina Miemczyk. Wszystkie te panie bardzo miło wspominam.

Którzy nauczyciele najbardziej zapadli Ci w pamięci?

Przypominam sobie pana Adama Nowaka, który uczył historii i nie bał się w mówić o wydarzeniach, o których nie wolno było mówić, bo były zakazane przez władze. Pamiętam również bardzo sympatyczną panią Jolantę Jestadt, która uczyła mnie fizyki i chemii. Mogłabym wymieniać jeszcze wielu innych nauczycieli. Potrafili zaszczepić chęć do nauki i zmotywować do zdobywania dalszego wykształcenia. Myślę, że okres szkoły podstawowej jest bardzo ważny w życiu każdego człowieka i zapewne definiuje, jaka będzie nasza przyszłość.

Czy w szkole była przestrzegana dyscyplina? W jaki sposób?

Tak, dyscyplina i zasady były, ale nie pamiętam, aby nauczyciele stosowali kary cielesne. Pamiętam panią woźną, która bardzo dbała o porządek i dyscyplinę na terenie szkoły. Miała zawsze w ręce kij i czasami nie wahała się go użyć.

Jak chodziliście ubrani do szkoły?

W tamtych czasach obowiązywał strój szkolny. Był to niebieski fartuszek z białym kołnierzykiem. Musiała też być naszyta na nim tarcza szkoły.

Jak spędzaliście czas na przerwach i po lekcjach?

Najczęściej z koleżankami skakało się „w gumę”, grało w klasy, bawiliśmy się w berka, graliśmy na boisku w „dwa ognie”, wiele czasu spędzaliśmy na rozmowach ze sobą. Nie było wtedy komputerów ani telefonów komórkowych. W oczekiwaniu na autobus szkolny można było spędzić czas w świetlicy. Pamiętam, że największą atrakcją była gra na konsoli telewizyjnej „Pong”. Zawsze była taka kolejka, że trudno było skorzystać z tej atrakcji.

Czy były organizowane zajęcia pozalekcyjne? Jeśli tak, to jakie?

Pamiętam drużynę harcerską, do której należałam. Był też Szkolny Klub Sportowy, który prowadził nauczyciel wychowania fizycznego, pan Miemczyk. Było kółko recytatorskie, które przygotowywało oprawę wszystkich uroczystych akademii szkolnych. Należałam również do kółka teatralnego, na którym stworzyliśmy szkolny kabaret i występowaliśmy w wielu różnych miejscach. Bardzo miło wspominam spędzony tam czas.

Jak odbywały się lekcje religii?

W tamtych czasach religia nie mogła odbywać się w szkołach. Dlatego wraz z koleżankami i kolegami chodziliśmy do Kościoła w Dźwierznie, gdzie Ksiądz Proboszcz Koślicki zabierał nas na plebanię i tam obywała się religia.

Czy dobrze wspominasz swoją szkołę?

Czas spędzony w Szkole Podstawowej w Zelgnie wspominam bardzo dobrze. Nauczyciele przekazali nam wiedzę i brali udział w naszym wychowaniu. Zaszczepili w nas wartości, które zapewne pomogły w dorosłym życiu. Nawiązałam wiele przyjaźni, które trwają do dnia dzisiejszego.

Za każdym razem, gdy przejeżdżam obok szkoły, budynek ten, wywołuje u mnie same pozytywne wspomnienia i mam do tego miejsca ogromny sentyment.

Cieszę się Natalko, że i Ty chodzisz do tej szkoły.

Dziękuję za rozmowę.

Natalia Wróblewska

19 listopada to szczególny dzień!
W roku szkolnym 2020/2021 świętujemy okrągłą rocznicę powstania Szkoły Podstawowej w Zelgnie. Nasza Tysiąclatka obchodzi 60 lat. To godny jubileusz i wspaniała okazja, aby przypomnieć historię naszej placówki, jej pracowników i absolwentów, zachowaną na wielu zdjęciach i dokumentach.

Z okazji jubileuszu pragniemy podzielić się z Wami tym bezcennym zbiorem ukazującym, jak przez lata zmieniała się Szkoła Podstawowa w Zelgnie.

1. Budynek pierwszej szkoły w Zelgnie na pocztówce z 1907 r.

2. Uczniowie szkoły na zbiorowym zdjęciu, kwiecień 1939 r.

3. Barak, w którym umieszczono dodatkowe sale lekcyjne przeciążonej starej szkoły, początek lat 50.

4. Młodzi uczniowie przed kościołem ewangelickim. W tle komin mleczarni, ok. 1958 r.

5. Kierownik szkoły Kazimierz Zagórski wraz z uczniami, stojący na schodach starego budynku szkolnego, lata 50.

Dzieci z oddziałów przedszkolnych brały udział w I Gminnym Konkursie Recytatorskim interptetacji wierszy o tematyce patriotycznej pt. "Kto ty jesteś Polak mały". Jesteśmy dumni z występów przedszkolaków, ponieważ maluchy zdobyły czołowe miejsca. Jedno z pierwszych - Maja Mucha. Jedno z drugich - Maja Zych. Jedno z trzecich Martyna Szlosek. Wyróżnienie powędrowało do Natalii Kucharczyk. Konkurs został zorganizowany przez Bibliotekę Samorządową w Zelgnie. Gratulujemy laureatom!

O godz.11.11 uczniowie naszej szkoły z godnością i poszanowaniem odśpiewali "Mazurka Dąbrowskiego" i tym samym dołączyli do ogólnokrajowej akcji. Niektórzy w realu, jak nasi przedszkolacy, niektórzy online.

W tym zaczarowanym dniu pięknie, kolorowo i baśniowo przebranych uczniów klas 0-III odwiedził Czerwony Kapturek, który sprawdził znajomość baśni i bajek. Dzieci rozwiązywały puzzle, zagadki i rebusy. Wspólnie śpiewały i tańczyły. Razem z wychowawczyniami obejrzały bajkę muzyczną i wykonały prace plastyczne. To był baśniowy dzień. Dziękujemy p. Beacie Niedziałkowskiej za ogromne zaangażowanie w realizację tego dnia:)

Nasza szkoła wzięła udział w akcji MEN „Szkoła pamięta”. Akcja polegała na upamiętnieniu ważnych rocznic i wydarzeń historycznych. Jej celem jest zwrócenie uwagi uczniów i społeczności lokalnej na historię małych ojczyzn oraz pamięć o lokalnych bohaterach. 

W tym roku Szkoła Podstawowa w Zelgnie obchodzi jubileusz 60-lecia istnienia. W związku z tym chcemy przywrócić wspomnienia i prosimy o pomoc w odtworzeniu tamtych lat.

Czas pandemii uniemożliwia zorganizowania wystawy eksponatów, ale możemy posiłkować się fotografią.

Organizujemy zbiórkę, w formie wysłanych na podane niżej e-maile, zdjęć cennych pamiątek związanych z historią szkoły: mogą to być zdjęcia fotografii szkolnych, świadectw, przyborów, podręczników, mundurków itp. Zdjęcie każdej pamiątki będzie dla nas bardzo cenne. Liczymy na odzew.

Czas nadsyłania zdjęć: 15.11.2020r.

Adresy e-mail:
cuprjak.szkola@gmail.com
annapalaszewska31@wp.pl

Organizatorzy: Anna Pałaszewska, Iwona Cuprjak, Lidia Piórkowska

Zgodnie z  ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI I NAUKI z dnia 23 października 2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, uczniowie klas IV-VIII szkół podstawowych przechodzą na naukę zdalną.
Nowe zasady funkcjonowania szkół i placówek wchodzą w życie 24 października 2020 r. i będą obowiązywały do niedzieli, 8 listopada br. 

Przedszkola i klasy I-III będą funkcjonowały bez zmian.

W związku z powyższym szkoła przechodzi na nauczanie mieszane. Uczniowie klas IV-VIII realizują obowiązujący plan lekcji w formie zdalnej. Zajęcia rozpoczynają się od godz. 8:15. Głównym źródłem informacji i kontaktu jest dziennik elektroniczny.

Poprzez dziennik uczniowie łączą się na zajęcia online i pobierają udostępnione materiały. Wszystkie szczegóły związane z organizacją pracy szkoły przekazywane są na bieżąco rodzicomi uczniom poprzez dziennik elktroniczny. 

Klasa III b pochłania wiedzę praktycznie i teoretycznie na temat przechowywania żywności i oczywiście jej przygotowania. Pamiętamy też o kulturze spożywania posiłków. Chcemy być zdrowi i odporni!

Z nieukrywaną radością dzielimy się z Państwem podziękowaniami, jakie napłynęły dziś do naszej szkoły z Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej za udział w Narodowym Czytaniu "Balladyny" Juliusza Słowackiego. Projekt, w którym kolejny raz z przyjemnością bierzemy udział, ma na celu popularyzowanie czytelnictwa, poznanie arcydzieł literatury polskiej oraz wzmocnianie tożsamości narodowej. Tegoroczna odsłona Narodowego Czytania odbyła się w innym, szczególnym czasie. Ze względu na sytuację epidemiologiczną w projekcie wzięli udział uczniowie klas 7 i 8.Wspólne czytanie, interpretowanie oraz inscenizacje dramatu przyniosły wiele radości, a przede wszystkim przyczyniły się do lepszego zrozumienia arcydzieła. Koordynatorki projektu Marzena Biedrzycka, Renata Szymecka, Beata Niedziałkowska

14 października odbyło się tradycyjne przyjęcie pierwszaczków w poczet społeczności uczniowskiej naszej szkoły. W tym roku uroczystość musiała wygladać trochę inaczej ze względu na reżim sanitarny. Jednakże mali uczniowie spisali się wspaniale. Były wiersze, piosenki, życzenia, prezenty... Wychowawczyni, p. Iwona Cuprjak, może być dumna ze swoich podopiecznych. 
Na koniec popłynęły też miłe słowa od uczniów, rodziców i dyrekcji do wszystkich pracowników szkoły z okazji Dnia Edukacji Narodowej. Dziękujemy:) 

W roku 2020 obchodziliśmy wiele ważnych dla naszego państwa rocznic związanych z odzyskaniem niepodległości.

Dzięki uprzejmości Stowarzyszenia Budowy Kopca "Ziemia Polaków" uczniowie naszej szkoły mogli obejrzeć wystawę pn. "Należy stworzyć niepodległe państwo polskie (...) z wolnym dostępem do morza". Powrót Pomorza i Kujaw do Polski (1918-1920).

Wystawa przygotowana przez Instytut Pamięci Narodowej w ciekawy i wyczerpujący sposób ukazuje zawiłe drogi naszego narodu do odzyskania niepodległości. Koordynatorem wystawy jest pani Ewa Maria Zgurzyńska - nauczyciel historii. 

10 października w Polsce obchodzony jest Dzień Drzewa. W tym roku uczniowie klas II i III postanowili w sposób symboliczny uczcić to święto. W ramach międzynarodowego programu -Lekturki spod chmurki-Czytam z klasą, poznawali życie lasu i jego mieszkańców. Dzieci uczyły się  o zagrożeniach dla drzew spowodowanych działalnością człowieka i zmieniającymi się warunkami środowiska. Te działania służyły przede wszystkim zwróceniu uwagi na rolę drzew w przyrodzie i gospodarce człowieka, stworzyli piękne gazetki, plakaty i prace plastyczne, którymi pochwalili się na uroczystości. Były zagadki, wiersze, piosenki, dyplomy i zabawa taneczna. Pani Dyrektor zaapelowała do wszystkich, by dbali o drzewa, gdyż są one niezbędne do utrzymania życia na Ziemi oraz dodają jej uroku. Punktem kulminacyjnym obchodów Dnia Drzewa było posadzenie drzew przez uczniów klas I-III i nauczycieli.  Wszyscy uroczyście obiecali troszczyć się o nie i nasze środowisko, a Pani Dyrektor powiesiła na jednym z drzewek pamiątkową tabliczkę. Dzieci, obserwując i ucząc się, wspaniale się bawiły.  To był miły i bardzo pouczający dzień z drzewami w tle.

Zobacz zdjęcia w galerii

5.10.20 odbyły się w naszej szkole wybory do RSU. Od teraz reprezentować sprawy uczniów będa trzy dziewczyny: Magdalena Grabowska, Agata Wolak i Monika Krupska. Gratulujemy!