O szkole

Po kilkuletniej przerwie – spowodowanej II wojną światową, ponownie zostaje otwarta szkoła w Zelgnie. Ten dzień to  13 marca 1945r.
W ciągu 6 dni zapisuje się do niej 160 uczniów.
15 kwietnia w szkole jest ich już 254.

Pierwszym kierownikiem powojennej szkoły był Leopold Getler. Do pracy przystąpiło 3 nauczycieli. W ciągu dwóch lat liczba uczniów wzrosła do 308. Najważniejsze zadanie to walka z analfabetyzmem. Szkoła pracuje w trudnych warunkach lokalowych, odbywają się dodatkowe lekcje popołudniowe. Brakuje książek i zeszytów.

W roku szkolnym 1947/48 – pracuje już ośmiu nauczycieli i rozpoczyna się budowa baraku szkolnego.

Uczniowie na tle kościoła ewangelickiego 

 

Wiosną ukończono jego budowę i dnia 26 czerwca 1948r. o godz. 16 miało miejsce poświęcenie szkolnego baraku z 6 izbami lekcyjnymi, toalety znajdowały się na zewnątrz.

Uczniowie na tle baraku drewnianego


W starej szkole działa Gromadzka Rada i mieszkania dla nauczycieli.14 lipca 1949r. – obowiązki kierownika szkoły przejmuje Kazimierz Zagórski (dotychczasowy dyrektor Leopold Getler awansuje na stanowisko inspektora oświaty).

Rok później zakończono elektryfikację wsi – był to rok 1950.

Nowa szkoła funkcjonuje w drewnianym baraku 10 lat.

Dążenie do poprawy bazy lokalowej szkolnictwa podstawowego stało się jednym  z zasadniczych problemów nie tylko szkoły w Zelgnie. Sprawę tę próbowano rozwiązać poprzez nowe budownictwo szkolne w ramach stale ograniczanych inwestycji państwowych. Działalność tę wspierał Społeczny Fundusz Odbudowy Szkół. Duże znaczenie miała uchwała sejmowa z 25 lutego 1958 roku w sprawie obchodów 1000-lecia Państwa Polskiego. Zwielokrotnił tę inicjatywę w 1958 roku apel Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, aby uczcić Tysiąclecie Państwa Polskiego wzniesieniem ze środków społecznych pomnika w postaci tysiąca szkół. Ogółem w latach 1959 - 1965 do użytku oddano 1107 szkół
 

Uczniowie w roku 1959 przed starym budynkiem szkoły.

Trudne warunki lokalowe szkoły zmusiły ówczesnego kierownika szkoły Kazimierza Zagórskiego do budowy nowego obiektu. Z jego inicjatywy powołany został Społeczny Komitet Budowy Szkoły. Głównym wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Terenowego w Toruniu. 22 lipca 1960 roku w ławie fundamentu u głównego wejścia został wmurowany akt erekcyjny. W kronice szkolnej dokonano następującego zapisu: „Dla upamiętnienia rocznicy 1000–lecia Państwa Polskiego przy udziale władz partyjnych, przedstawicieli organizacji społecznych, młodzieży i obywateli gromady Zelgna dokonano uroczystego wmurowania aktu erekcyjnego o następującej treści: 1000–lecie Państwa Polskiego – akt erekcyjny . Fundatorami szkoły byli mieszkańcy gromady Zelgna  i innych miejscowości powiatu toruńskiego, którzy dobrowolnie opodatkowali się na rzecz Społecznego Funduszu Budowy Szkół”. Uroczyste otwarcie i przekazanie do użytku nowego budynku szkolnego nastąpiło 19 listopada 1960roku.

 Nowy budynek szkoły.
 

Nowa szkoła posiadała 7 izb lekcyjnych, świetlicę, salę gimnastyczną, pokój zajęć i wiele innych pomieszczeń. Nowa szkoła stanęła na miejscu wyburzonego kościoła ewangelickiego. Do szkoły w roku szkolnym 1960/61 zostało zapisanych 308 uczniów. Do pracy przystąpiło 8 nauczycieli.

Godnym odnotowania wydarzeniem z historii szkoły był fakt, że Rada Pedagogiczna z dnia 28 stycznia 1966 r. postanowiła nadać szkole imię Władysława Broniewskiego. 23 czerwca 1966 roku w czasie szkolnej uroczystości zrealizowano ten cel.

23 czerwca 1966 roku odbyła się w szkole uroczystość nadania szkole imienia wielkiego poety, patrioty, rewolucjonisty Władysława Broniewskiego. Przy udziale licznych gości uroczystość otworzył kierownik szkoły Kazimierz Zagórski.

 

 Nadanie szkole im. Władysława Broniewskiego.
 

„Okolicznościowe przemówienie wygłosiła Feliksa Jarosz. Do rodziców i dzieci przemawiali również: kierownik Wydziału Oświaty mgr Teodor Rasch, prezes Powiatowego Zarządu Związku Nauczycielstwa Polskiego Stefan Dudzik oraz sekretarz propagandy Komitetu Powiatowego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Maria Szukalska. Aktu nadania imienia oraz odsłonięcia tablicy dokonał Teodor Rasch”.

 Dyrekcja szkoły dostrzegając problemy mieszkaniowe pracowników w 1967 roku podjęła decyzję o budowie Domu Nauczyciela.

„15 lutego 1967 roku zawiązał się w Zelgnie komitet budowy Domu Nauczyciela, którego budowę przewiduje się na dwa lata. Projektuje się dom 4-ro mieszkaniowy po 3 pokoje, kuchnię i łazienkę oraz 2 pokoje dla osób samotnych ze wspólną kuchnią i łazienką. Komitet budowy z przewodniczącym Stanisławem Różyckim zabrał się energicznie do pracy. Społeczeństwo gromady, jak również zakłady pracy, chętnie deklarują swój udział w pracach przy budowie na kwotę 175 tysięcy złotych, co stanowi 25% ogólnej sumy. 25% kosztów budowy przeznacza Gminna Rada Narodowa, 50% to dotacje państwowe ze Społecznego Funduszu Budowy Szkół i Internatów”.

W 1969r. kierownikiem szkoły zostaje mgr Heliodor Czarnowski, pełnił tę funkcję do 1973r., później obejmuje stanowisko gminnego dyrektora szkól w Łysomicach.

W roku 1970 – 22 kwietnia Szczepowi Harcerskiemu zostaje nadane imię 25 lecia PRL. Szczep tworzą 3 drużyny,   z których jedna działa od 1961r. Oddane harcerskiej sprawie to między innymi nauczycielki - druhny Lucyna Nadolna, Małgorzata Flemming, Anna Kowalczyk

 

Anna Kowalczyk wśród harcerzy

Rok 1973 – to czas kolejnego kroku w kierunku zmian sieci szkolnej, to początek zbiorczych szkół gminnych do rangi której szkoła w Zelgnie awansowała 1 września 1975r.

To czas kiedy do szkół poszły sześciolatki, by przygotować się do roli ucznia.
Dyrektorem Gminnej Szkoły Zbiorczej w Zelgnie został Zbigniew Zagórski

 

Zbigniew Zagórski wśród dzieci

Gminnej Szkole Zbiorczej przyporządkowane zostały placówki oświatowo – wychowawcze w Pluskowęsach, Kiełbasinie, Grzegorzu, Dziemionach, Zajączkowie, Bocieniu. W tych szkołach podstawowychcałej gminy  uczyło się 1760 uczniów i pracowało 104 nauczycieli. To również Szkoły Podstawowe w Grzywnie, Sławkowie, Gluchowie, Nawrze, Skapem, Brąchnówku.

1 września 1976r. rozpoczyna działalność stołówka szkolna. Jest nowoczesna i bardzo funkcjonalna.

Godnym podkreślenia w historii szkoły był fakt odsłonięcia w 1979 roku popiersia patrona szkoły Władyslawa Broniewskiego – od początku stojącej niezmiennie w holu naszej szkoły.

„10 lutego odbyły się w ramach dorocznej imprezy sportowej, poświęconej 35 rocznicy wyzwolenia ziemi toruńskiej, III Wojewódzkie Zawody Modeli Balonów o puchar naczelnika gminy Chełmża. W części oficjalnej imprezy w obecności władz partyjnych  i administracyjnych  gminy Chełmża dokonano odsłonięcia popiersia patrona szkoły Władyslawa Broniewskiego.

Potem okres burzliwych lat 80-tych i złożoność spraw społeczno- politycznych oraz położenia przez MO i W nacisku na podkreślenie treści patriotycznych oraz zobowiązanie nauczycieli do wyjaśniania uczniom aktualnych problemów społeczno – politycznych   w związku z wprowadzeniem stanu wojennego.

Rok 1981 to 5 dniowy tydzień nauki a w rok 83/84 przynosi  wprowadzenie nowych programów nauczania oraz zmian organizacyjnych.

Przestaje funkcjonować Zbiorcza Szkoła Gminna w Zelgnie.

Zakończenie roku szkolnego w 1984 r

W roku 1984 na wcześniejszą emeryturę odchodzi jeszcze młody ale już walczący  z chorobą dyrektor Zbigniew Zagórski. Stanowisko dyrektora SP w Zelgnie obejmuje Iwona Drożyńska. W tym samym czasie na rok powstaje Wydział Oświaty Gminy Chełmża, który po roku łączy się z Miastem Chełmża we wspólnym Wydziale nadzoru pedagogicznego, kadr     i księgowości zwanym Wydziałem Oświaty Miasta i Gminy Chełmża.

Od roku szkolnego 1986/87 szkołą kierują kolejno:

Andrzej Modliborski z zastępcą Anną Kowalczyk

Józef Mynett z tym samym zastępcą

Zbigniew Walecki z zastępcą Iwona Drozyńską

Iwona Drożyńska z zastępcą Zytą Luntkowską

Zakończenie roku szkolnego w 1990r

W roku 1990 z Zelgna odchodzą uczniowie do odnowionej podstawówki w Pluskowęsach
 

Czerwiec 1995 roku.
 

W roku 1996 po zmianach administracyjnych kraju jednostki Samorządu terytorialnego przejmują prowadzenie szkół na własnym terenie – jako zadanie własne gmin.

Reforma oświaty w 1999 roku organizacyjnie zmienia sytuację naszej szkoły. Na emeryturę odchodzi dyrektor Zbigniew Walecki.

W jednym budynku funkcjonuje szkoła podstawowa i gimnazjum w Zelgnie.

Koniec roku szkolnego 1999/2000 to pożegnanie ostatnich absolwentów klasy VIII i drugi rocznik absolwentów z klas VI.

Podobnie jak w innych placówkach dzieje się wiele nowego – w związku z reformą organizacyjną i programową, między innymi:

- osobno, nieco inaczej funkcjonuje nauczanie zintegrowane ( tam nie dzwonią dzwonki by czasu nauki nie dzielić na poszczególne jednostki lekcyjne, maluchy początkowo upominają się o oceny w postaci stopnia powoli przyzwyczajają się jednak do oceny opisowej,

- obowiązują nowe programy nauczania kładzące większy nacisk na zdobywanie w szkole również umiejętności

- miejsce geografii, biologii i fizyki zajmuje przedmiot zwany przyrodą

- przedmioty artystyczne otrzymują nazwę sztuka.

Brakuje jednak środków na oświatę, zmniejsza się liczba uczniów w szkołach, zamykane są mniejsze placówki w sąsiedztwie.

Kolejne wakacje to okres długo oczekiwanych remontów. Wymiana dachu i koniec zalewania szkoły (górą). Wymiana części okien i drzwi wejściowych

Na resztę brakuje już środków. Od roku działa pracownia komputerowa, zyskała miano internetowej, 13 stanowisk komputerowych spiętych jest w sieć i podłączonych do internetu.

1 września tego roku do SP w Zelgnie przychodzą nowe dzieci ze szkół w Pluskowęsach i Skąpem. Szkoła pracuje na dwie zmiany.

Dzieci uczą się dwóch języków angielskiego a klasy starsze dodatkowo języka niemieckiego. Tworzy się etat zastępcy dyrektora szkoły, którym zostaje Pani Zyta Luntkowska.

Ogromnie ważną sprawą jest utrzymanie działalności stołówki szkolnej. Kolejni nauczyciele zdobywają stopnie awansu zawodowego.

Opracowała: Iwona Drożyńska

Opracowanie przygotowane na podstawie starych kronik szkolnych, rozmów z mieszkańcami i pracy magisterskiej pani Iwony Cuprjak, zdjęcia pochodzą z prezentacji wykonanej przez państwa Waleckich na 40 – lecie szkoły).